Ford OBD kan een van de belangrijkste hulpmiddelen zijn voor regulier onderhoud of voor de diagnose van gebruikte auto’s. Met de OBD-poort kunt u snel uw Ford controleren zonder dat u veel verstand hoeft te hebben van autotechniek. Voor ervaren technici biedt Ford OBD de mogelijkheid om in enkele minuten fouten op te sporen en een diagnose te stellen. In dit artikel willen we u alle informatie geven die u nodig hebt om de mogelijkheden van de Ford OBD optimaal te benutten.
In principe biedt de Ford OBD-aansluiting de mogelijkheid om een diagnoseapparaat aan te sluiten waarmee het storingsgeheugen van een motorvoertuig kan worden uitgelezen. Tegenwoordig worden in voertuigen wel 100 verschillende besturingseenheden gebruikt voor de verschillende functies. Ze kunnen allemaal foutmeldingen geven als er technische problemen zijn. Deze foutmeldingen kunnen algemeen en merkspecifiek zijn en kunnen wijzen op problemen met het voertuig. Daarom kan het voor de eigenaar van een Ford uiterst gunstig zijn om bekend te zijn met de foutcodes van het voertuig, zodat problemen snel kunnen worden opgespoord.
In dit artikel willen we u alle informatie geven over Ford OBD en hoe u deze kennis in de praktijk kunt toepassen.
Wat is de Ford OBD?
On-board diagnostics (Ford OBD) is een manier om verbinding te maken met de verschillende ECU’s van een voertuig. De vele besturingseenheden in een moderne auto zijn met elkaar verbonden met een datalijn. Het zorgt ervoor dat alle informatie die door de verschillende controleapparaten wordt gemeten ook overal gebruikt kan worden. De besturingseenheden hebben de mogelijkheid om via diverse sensoren waarden te registreren, die van groot belang kunnen zijn voor de controle van het voertuig en zijn technische staat. Als een van deze waarden op een probleem wijst, geeft de betreffende besturingseenheid een foutmelding. Deze kunnen gebruikt worden om uw Ford te diagnosticeren. Zo kunnen problemen in het voertuig sneller worden opgespoord en kan meer informatie over de specifieke storing worden uitgelezen.
Wie heeft de Ford OBD uitgevonden?
Al in de jaren zeventig waren er de eerste pogingen om auto’s uit te rusten met een diagnosestekker die het oplossen van problemen in werkplaatsen vereenvoudigde. Omdat er in die tijd steeds meer elektronica in voertuigen werd ingebouwd, deden veel verschillende fabrikanten pogingen om geautomatiseerde diagnostiek in werkplaatsen mogelijk te maken.
Tot 1988 was er geen algemene standaard voor een algemene interface voor het opvragen van door voertuigen verzamelde gegevens. Pas in 1988 probeerde het California Environmental Protection Agency (CARB) een algemeen geldende benchmark vast te stellen. De autoriteit probeerde dus gebruik te maken van de bevoegdheid om de regelgeving inzake uitlaatemissies in Californië te handhaven. Naar aanleiding van de problemen met de luchtvervuiling in de grote steden van Californië legde de overheid nieuwe voorschriften voor uitlaatemissies op, die ook nu nog worden beschouwd als de strengste voorschriften in hun soort ter wereld. Het probleem van de autoriteit was dat de voertuigen na een paar jaar nog steeds aan de voorschriften moesten voldoen. Daartoe moest een mogelijkheid worden geschapen om het uitlaatsysteem van voertuigen zo snel en gemakkelijk mogelijk te kunnen controleren. De OBD1-norm is ontwikkeld om ervoor te zorgen dat gedurende de hele levensduur van een voertuig aan de emissievoorschriften wordt voldaan. Zo kreeg het voertuig een eigen elektronisch zelfcontrolesysteem, voorzien van een in het dashboard geïntegreerd signaallampje, dat via een externe interface kon worden opgevraagd.
In de afgelopen decennia is er steeds meer elektronica in voertuigen ingebouwd en is de huidige OBD2-norm ontwikkeld. Hiermee kan informatie worden opgevraagd via een seriële interface via de CAN-bus, die de afzonderlijke besturingseenheden met elkaar verbindt. De OBD2 ontgroeide al snel de eigenlijke taak om het uitlaatsysteem te controleren en biedt tegenwoordig de mogelijkheid om een diepgaande diagnose van het voertuig uit te voeren.
De OBD-norm is ook in Europa aangenomen. Sinds 2004 heeft de EU bij verordening bepaald dat alle voertuigen een controlelampje moeten hebben dat kan dienen als waarschuwingssignaal voor OBD.
De taken van de Ford OBD
De boorddiagnose is de taak van het controleren van het uitlaatsysteem allang ontgroeid. Omdat autofabrikanten vanaf de jaren zeventig gedwongen werden voertuigen uit te rusten met een diagnosesysteem als ze auto’s in Californië wilden verkopen, gebruikten ze de interface ook voor andere doeleinden. De OBD-serie interface is nu de ideale manier gebleken om de elektronische componenten van een motorvoertuig te controleren en te gebruiken voor foutdiagnose.
Voor voertuigen die in de laatste 20 jaar zijn gebouwd, kunnen nu alle besturingseenheden en sensoren worden ingelezen. Met boorddiagnose kunnen storingen nauwkeurig worden opgespoord als daarvoor de juiste OBD-scanners worden gebruikt. Daarom is de OBD-interface zich een van de belangrijkste interfaces voor de diagnose van moderne voertuigen.
Heeft mijn Ford een OBD-interface?
Ford leverde de eerste voertuigen met OBD1 interface al in 1984. In 1994 kwam de Cougar 4,6 liter V8 op de markt, waarin Ford voor het eerst OBD2 gebruikte. Vanaf 1995 zijn alle motoren met 6 en 8 cilinders uitgerust met een OBD2 interface en vanaf 1996 geldt deze uitrusting ook voor alle 4-cilinder motoren.
Op Ford voertuigen die voor de Amerikaanse markt zijn gemaakt, geeft een sticker aan dat het voertuig een OBD2 interface heeft. Voertuigen voor de Europese markt die voldoen aan de “Euro-3” emissieklasse moeten zijn uitgerust met een OBD2 interface.
Waar kan ik de Ford OBD-connector vinden?
De OBD2-poort bevindt zich in binnen 1 meter van de bestuurdersstoel. Hij is meestal geïnstalleerd onder het dashboard tussen het stuur en de bestuurdersdeur. Hierdoor is hij gemakkelijk bereikbaar en kan het voertuig snel gecontroleerd worden. Bij de meeste Ford voertuigen is de connector zwart.
Hoe ziet de Ford OBD-connector eruit?
Om de OBD-connector te beschermen tegen invloeden van buitenaf, wordt hij meestal beschermd met een plastic kapje. De stekker heeft 16 verschillende aansluitingen die gestandaardiseerd zijn. Sommige daarvan kunnen door fabrikanten van motorvoertuigen voor hun eigen doeleinden worden gebruikt.
Pinbezetting Ford OBD2 connector
| Pin nr. | Beschrijving |
| 1 | Fabrikant specifiek |
| 2 | J1850 Bus+ |
| 3 | Fabrikant specifiek |
| 4 | Voertuigmassa |
| 5 | Signaalaarde |
| 6 | CAN Hoog (J-2284) |
| 7 | ISO 9141-2 K Uitgang |
| 8 | Fabrikant specifiek |
| 9 | Fabrikant specifiek |
| 10 | J1850 Bus |
| 11 | Fabrikant specifiek |
| 12 | Fabrikant specifiek |
| 13 | Fabrikant specifiek |
| 14 | CAN Laag (J-2284) |
| 15 | ISO 9141-2 L Uitgang |
| 16 | Batterijspanning (+) |
Hoe de Ford OBD2 connector werkt
Hoewel de 16-pins Ford OBD2 poort in de eerste plaats ontworpen is om te voldoen aan strenge emissievoorschriften, biedt hij tegenwoordig een gemakkelijke manier om alle elektronische componenten van uw voertuig snel en gemakkelijk te controleren. Via de OBD2-verbinding kunnen alle gegevens van de besturingseenheden en de actuele meetwaarden van alle sensoren worden opgevraagd. Sommige voertuigen bieden zelfs de mogelijkheid om de instellingen via de OBD2-poort te veranderen.
Dit wordt mogelijk gemaakt door de CAN-bus, waaraan de Duitse Bosch Groep al sinds 1983 werkt. Dit is een betrekkelijk eenvoudig netwerk voor de verschillende besturingseenheden in een voertuig. Het maakt communicatie tussen de afzonderlijke componenten mogelijk op een elegante en zo eenvoudig mogelijke manier. Hierdoor kunnen alle complexe onderdelen in een voertuig met elkaar communiceren, met veel moderne functies.
Hoe werkt de CAN-bus?
De CAN-bus (Controller Area Network) is sinds 1994 de standaard voor motorvoertuigen. Hij is sinds 2008 wettelijk verplicht voor Europese voertuigen. Voor de CAN-bus zijn slechts twee kabels nodig, zodat het aantal en de lengte van de kabels in een voertuig aanzienlijk kan worden verminderd.
Communicatie in de CAN-bus wordt mogelijk gemaakt door differentiële signalering. Makkelijk uitgelegd: wanneer gegevens worden verzonden, wordt de spanning op de ene lijn verhoogd en op de andere lijn met dezelfde hoeveelheid verlaagd. Deze signaaloverdracht is zeer fouttolerant en daarom ideaal voor gebruik in motorvoertuigen. In moderne voertuigen wordt de High Speed CAN gebruikt, die gegevens kan verzenden met 500 KBit/SEC. Gegevens kunnen worden verzonden met High Speed, Medium Speed en Low Speed CAN, afhankelijk van hun belang in het voertuig.
Hoe worden foutcodes geregistreerd in het Ford OBD-systeem?
Voor voertuigeigenaren spelen de foutcodes in een OBD-systeem de belangrijkste rol. Hoewel de OBD-standaard in de eerste plaats is ontwikkeld om voortdurend de werking van de lambdasonde, de efficiëntie van de katalysator en verbrandingsfouten te controleren, worden tegenwoordig ook veel andere foutcodes geregistreerd met boorddiagnose. Deze gegevens kunnen worden opgevraagd via de Ford OBD2-poort en geven een overzicht van de huidige toestand van het voertuig.
Als een regeleenheid in een motorvoertuig fouten of gegevens buiten het gespecificeerde bereik ontdekt, worden de foutmeldingen eerst opgeslagen in de debounceteller. Er wordt alleen een aantekening gemaakt in het foutengeheugen als de fout in meerdere runs opnieuw optreedt. Als het tekort slechts in één keer wordt gemeten, wordt de foutmelding weer verwijderd. Dit voorkomt dat een onnauwkeurige foutmelding wordt opgenomen door een eenmalig bericht.
Voor elke fout wordt een foutcode gegenereerd, die gestandaardiseerd wordt door de DTC (Data Trouble Code). Dit is een vijfcijferige code waarmee de meldingen in de Ford OBD kunnen worden afgelezen. Het is als volgt samengesteld:
De eerste letter van de Data Trouble Code staat voor:
Omdat autofabrikanten ook hun eigen codes kunnen definiëren, bepaalt het tweede cijfer in de DTC of het een (0) algemene fout of een (1) fabrikantspecifieke fout is.
Het derde cijfer definieert de subfamilie van de foutcode. Het valt als volgt uiteen:
Omdat de DTV ook een belangrijke rol speelt in de Europese wetgeving, is hij ook gespecificeerd in de SAE J2012 en ISO 15031-6 normen. De normen omvatten nu meer dan 11.000 codes, die allemaal kunnen worden opgevraagd met de Ford OBD.
De verschillende standen van de Ford OBD
Als u een Ford OBD scanner wilt gebruiken om uw voertuig uit te lezen, kunt u kiezen uit 10 verschillende standen. Ze kunnen gebruikt worden om de verschillende functies van de Ford OBD te benaderen.
- Voertuigspecifieke diagnostische gegevens
In deze modus kunnen gegevenswaarden en sensorgegevens in real time worden opgevraagd. Deze functie kan ook worden gebruikt om de “Readiness Code” op te vragen, die alle in het voertuig geïnstalleerde onderdelen in een 12-cijferige binaire code weergeeft. - Gegevens over storingsomgeving of Freeze Frame
Wanneer de controle-eenheden een fout detecteren en het waarschuwingslampje wordt geactiveerd, worden daartoe freeze frame-gegevens vastgelegd en opgeslagen. Op het moment van de storing zijn ze een momentopname van de gegevens van de componenten en sensoren. Deze kunnen helpen bij de diagnose van de storing, omdat alle gegevens vanaf het moment dat de storing optrad kunnen worden weergegeven. - Permanente foutcodes die het waarschuwingslampje doen branden
In deze functie kunnen alle defecten worden opgevraagd die hebben geleid tot activering van het waarschuwingslampje op het dashboard. Voertuigfabrikanten kunnen ook hun eigen foutcodes definiëren die het waarschuwingslampje kunnen activeren en die in dit geheugengebied worden opgeslagen. - Verwijderen van voor de uitlaat relevante foutcodes en gegevens over de storingsomgeving
In deze modus kan de Ford OBD-scanner worden gebruikt om alle emissiegerelateerde gegevens te wissen. Dit omvat het foutgeheugen en de freeze frame-gegevens. Onder bepaalde omstandigheden kunnen hier ook de fabrikantspecifieke foutmeldingen worden gewist. - Lambdasonde controle
Met deze functie kan de continue bewaking van de lambdasonde worden opgevraagd en kunnen de testresultaten worden weergegeven. - Niet-continu bewaakte systemen
Foutmeldingen die het waarschuwingslampje niet activeerden worden in dit gebied opgeslagen. De fouten zijn gedetecteerd, maar hebben geen systemische gevolgen om het waarschuwingslampje te activeren. - Continu bewaakte systemen, waarschuwingslampje niet actief
Alle gegevens die slechts in één werkcyclus tot een foutmelding hebben geleid en niet voldoende waren om een foutcode op te slaan, kunnen in deze modus worden opgevraagd. Zij kunnen helpen mogelijke foutenbronnen op te sporen. - Fabrieksspecifieke testfuncties
In deze modus kunnen fabrikanten hun eigen testfuncties integreren. Deze functie wordt echter meestal niet gebruikt door Europese merken. - Identificatie van het voertuig
In deze modus kunnen belangrijke gegevens uit het voertuig worden opgevraagd, die in verschillende controle-eenheden zijn opgeslagen. Dit omvat onder meer het voertuigidentificatienummer (VIN) en merk- en typespecifieke informatie.
Welke informatie wordt in de Ford OBD opgeslagen?
Elke besturingseenheid in een motorvoertuig heeft een geheugen. Dit kan verdeeld worden in twee verschillende soorten. Er is een vluchtig geheugen dat wordt gewist als de stroomvoorziening van het voertuig wordt onderbroken. Anderzijds is er een niet-vluchtig geheugen dat zijn informatie behoudt, zelfs als de voeding volledig wordt onderbroken.
Beide soorten geheugen worden gebruikt voor foutcodes en andere informatie. Voertuigfabrikanten kunnen er belangrijke gegevens in opslaan die gebruikt kunnen worden in andere besturingseenheden. Deze informatie kan ook gebruikt worden voor diagnostische doeleinden als de OBD-scanner het kan lezen.
Het is interessant voor de gebruiker dat niet alleen kritieke foutmeldingen in het foutengeheugen worden opgeslagen, maar ook andere interessante informatie onder bepaalde omstandigheden. Ze worden gebruikt door de andere besturingseenheden en kunnen ook worden gebruikt door de centrale besturingseenheid voor diagnostische doeleinden. Met de juiste Ford OBD-scanner kunnen deze gegevens worden geëvalueerd en gebruikt voor diagnostische doeleinden. Met de juiste software kunnen ook foutvoorspellingen worden gedaan.
Zijn alle Ford OBD-foutcodes slecht?
Niet alle foutcodes hoeven direct een kostbare reparatie te betekenen. Als er daadwerkelijk kritieke foutmeldingen worden geregistreerd, dan moet ook het rode waarschuwingslampje in het dashboard gaan branden. Pas dan kan worden aangenomen dat de geregistreerde foutcode een gevaar vormt voor de inzittenden. In dat geval moeten uiteraard direct maatregelen worden genomen om de fout zo snel mogelijk te herstellen.
De meeste foutcodes kunnen echter als informatief worden beschouwd en zijn bedoeld om de aandacht te vestigen op bijzondere omstandigheden of condities van het voertuig of de omgeving.
Wat zijn de mogelijkheden om de Ford OBD-codes uit te lezen?
Intussen worden verschillende mogelijkheden geboden om de foutcodes van een voertuig uit te lezen. Elke erkende Ford dealer moet een teststation hebben dat ook de Ford OBD foutcodes kan uitlezen. Deze apparaten worden gewoonlijk door de autofabrikant verhuurd aan erkende garages. De kosten kunnen oplopen tot een paar 1000 euro per jaar, maar de autogarages hebben zo wel de mogelijkheid om snel en veilig een diagnose te stellen. De hoge kosten moeten echter vertaald worden naar de uitgevoerde werkzaamheden, dus een Ford OBD uitlezen bij een erkende dealer kan duur zijn.
Het is goedkoper om het OBD-geheugen uit te laten lezen bij een onafhankelijke autogarage als die een geschikte OBD-scanner heeft. Helaas garanderen deze garages niet dat het personeel de specifieke foutcodes van de fabrikant kent en dus een gedetailleerde diagnose kan stellen.
Een derde, goedkope en praktische oplossing wordt geboden door de Carly OBD Scanner. Voor een fractie van de kosten van OBD-diagnostiek bij de erkende reparateur biedt het de mogelijkheid Ford OBD te gebruiken en fabrikantspecifieke gegevens uit te lezen.
De voordelen van de Carly Ford OBD Scanner
Terwijl de meeste OBD-scanners zijn uitgerust met dure schermen en geavanceerde elektronica, wordt de Carly OBD-scanner alleen geleverd met een adapter voor de Ford OBD-poort. De ontwikkelaars van Carly gebruiken moderne smartphones en tablets om de gegevens van het voertuig te lezen en te evalueren. Moderne mobiele telefoons hebben een grote rekenkracht, die tot een paar jaar geleden niet eens door normale computers werd gehaald. Dit biedt ontwikkelaars een goedkope manier om Ford OBD-gegevens te lezen en rekenintensieve diagnostiek uit te voeren.
Met de Carly OBD Scanner duurt het maar een paar minuten om alle gegevens van het voertuig via de Bluetooth interface naar een mobiele telefoon te uploaden. De foutcodes kunnen dan op de smartphone of tablet worden weergegeven met de foutbeschrijvingen. De Carly OBD Scanner software kan ook nagaan of er met de kilometerstand van een voertuig is geknoeid en welke defecten in de nabije toekomst kunnen optreden op basis van de foutcodes. Dit is niet mogelijk met normale OBD-scanners.
De Carly Ford OBD scanner is daarom ideaal om gebruikte voertuigen te controleren of om uw eigen voertuig voortdurend te controleren om er zeker van te zijn dat het altijd verkeersgeschikt is. Voor het sneller uitlezen van voertuiggegevens biedt de Carly Ford OBD Scanner een verkeerslichtdisplay. Onmiddellijk na het uitlezen van de gegevens geven de kleuren rood, geel en groen de werkelijke toestand van het voertuig aan. Deze informatie maakt het voor de eigenaar of bestuurder gemakkelijk om de toestand van het voertuig te zien.
Ford OBD Conclusie
Met de nieuwste Ford OBD-scanners, zoals de Carly OBD Scanner, kunnen voertuigen snel en grondig worden gediagnosticeerd. Tot een paar jaar geleden was dit hulpmiddel alleen beschikbaar voor gespecialiseerde werkplaatsen, die veel geld moesten betalen voor de huidige scanners. Tegenwoordig is er geen diepgaande expertise nodig om het Ford OBD-foutengeheugen te lezen. De complete voertuigelektronica kan binnen een paar minuten worden uitgelezen en daarmee kunnen alle onderdelen worden gediagnosticeerd.
Het uitlezen van het storingsgeheugen kan heel nuttig zijn om op elk moment op de hoogte te zijn van de actuele status van een voertuig, of ook om een gebruikt voertuig te controleren. Dure gevolgschade kan zo worden voorkomen en de veiligheid van een voertuig kan worden gegarandeerd.