Is het de moeite waard om te investeren in een Volkswagen OBD scanner en welke informatie en voordelen biedt dit? Kan een Volkswagen OBD scanner ook gebruikt worden door mensen die niet veel technische kennis hebben? Als u ook voor de beslissing staat of u een Volkswagen OBD Scanner wilt kopen en welk apparaat het dan moet zijn, willen wij u in dit artikel alle nodige informatie geven. Deze informatieve tips zullen u helpen om een goede beslissing te nemen.
Wat is de Volkswagen OBD?
Volkswagen begon al in de jaren zestig een diagnosestekker in zijn voertuigen te integreren. Dit moest echter in de eerste plaats de technici in de erkende werkplaatsen in staat stellen om een snelle en efficiënte diagnose van defecte voertuigen te stellen. Deze diagnostische optie was echter niet erg succesvol, ook omdat er diagnostische apparaten werden gebruikt die nog met een ponsband werkten.
Krijg meer controle over uw auto met de functies van Carly
Bekijk de prijs van Carly voor uw automerk.
Snelle internationale verzending met DHL
30 dagen retourbeleid
Uitmuntende klantenservice
Levenslange garantie op de hardware
SEEN IN
De moderne boorddiagnose kwam in de jaren tachtig op in de VS. In die tijd kampten grote Californische steden met immense luchtvervuilingsproblemen, waardoor de Air Resources Board zich genoodzaakt zag nieuwe emissienormen te ontwikkelen. Een probleem voor de autoriteit was echter om de richtlijnen gedurende de gehele levensduur van de voertuigen te kunnen garanderen en controleren. De eerste on-board diagnostics (OBD) werden ontwikkeld, waarmee de uitlaatgasreinigingscomponenten in voertuigen voortdurend door het voertuig zelf konden worden gecontroleerd. Om ook ondervraging van buitenaf mogelijk te maken, is een diagnoseconnector ontwikkeld waarmee de status van het uitlaatsysteem ook met een extern uitleesapparaat kan worden opgevraagd. De OBD1-norm werd in 1987 ingevoerd door het California Environmental Protection Agency en moest vanaf dat jaar door alle nieuwe voertuigen worden nageleefd.
Dus als internationale autofabrikanten hun producten in Californië wilden verkopen, moesten zij vanaf modeljaar 1987 boorddiagnose in het voertuig inbouwen. Voor de meeste internationale autofabrikanten had het geen zin om aparte voertuigen voor de Californische markt te produceren. Zij gebruikten de OBD1-norm vanaf dit jaar in alle nieuwe voertuigen die voor de Amerikaanse en Europese markt werden ontwikkeld.
De Volkswagen OBD-norm en het motorstoringslampje
Een ander belangrijk onderdeel van OBD is het motorstoringslampje. Het was al bij de eerste versie van de norm voorgeschreven om de bestuurder te informeren over foutmeldingen. Het wordt op het dashboard van het voertuig in geel of oranje weergegeven in de vorm van een motorblokje. Afhankelijk van de aanwezige foutmeldingen kunnen de volgende lichtsequenties van het motorstoringslampje worden weergegeven:
Brandt continu, wat wijst op een storing in het uitlaatsysteem die is opgespoord en ook bevestigd. Het voertuig kan nog steeds gebruikt worden.
Knipperend waarschuwingslampje, dat wijst op een storing die ernstige gevolgschade kan veroorzaken. De meeste autofabrikanten starten dan een noodprogramma waarbij de snelheid en de prestaties van het voertuig kunnen worden beperkt. Een voertuig met een knipperend waarschuwingslicht moet zo snel mogelijk worden uitgeschakeld. In dat geval moet de desbetreffende fout zo spoedig mogelijk worden gecorrigeerd. Anders kan ernstige gevolgschade ontstaan.
Waarschuwingslampje knippert eenmaal, maar gaat daarna weer uit.
De OBD detecteerde een fout, maar deze kon niet worden gedetecteerd in de volgende meetcyclus. Het voertuig kan nog steeds worden gebruikt, maar het waarschuwingslampje moet in de gaten gehouden worden.
Wij wijzen erop dat er ook foutmeldingen kunnen zijn als het waarschuwingslampje niet brandt. Deze storingen zijn in de eerste plaats niet relevant voor de uitlaatgaszuivering en hebben gewoonlijk slechts een geringe invloed op de werking van het betrokken voertuig.
Volkswagen OBD2
In 1996 werd de OBD1-norm in de VS vervangen door de OBD2-norm. De reden hiervoor waren de technische innovaties van de afgelopen jaren, die hebben geleid tot het gebruik van steeds meer elektronica in de autotechniek. Terwijl in de beginjaren alleen elektronische regeleenheden werden gebruikt voor de motorregeling, werden in de jaren negentig veel nieuwe veiligheidsfuncties mogelijk gemaakt met verschillende elektronische regeleenheden.
Besturingseenheden bieden het voordeel dat zij nauwkeurig gegevens met sensoren kunnen lezen, deze met algoritmen kunnen evalueren en vervolgens acties in gang kunnen zetten. Zo kunnen de motortemperatuur, de oliedruk, de buitentemperatuur, de snelheid en vele andere gegevens worden geëvalueerd en gebruikt voor veiligheidsfuncties zoals het antiblokkeerremsysteem en het antislipsysteem. Voor het comfort kunnen ook elektronische regelaars worden gebruikt. Automatische klimaatregeling is hiervan een van de beste voorbeelden. In moderne voertuigen worden tegenwoordig tot honderd besturingseenheden gebruikt.
De elektronische regeleenheden waren een van de redenen dat OBD1 werd vervangen door OBD2. De moderne besturingseenheden bieden twee fundamentele voordelen. Enerzijds kunnen zij via een communicatienetwerk gegevens met elkaar uitwisselen en anderzijds hebben zij de mogelijkheid om foutmeldingen te genereren die ook in de boorddiagnose kunnen worden gebruikt.
Zelfs in de eerste versie van de OBD werden foutmeldingen gebruikt. Ze zijn gedefinieerd in de DTC (Data Trouble Code). Dit is een code van vijf cijfers, waarop wij later nader zullen ingaan. De foutcodes kunnen in de OBD2-norm worden gebruikt om een diepgaand overzicht te krijgen in de toestand van een voertuig. Met de controle-eenheden kunnen bijna alle functies in een voertuig voortdurend worden gecontroleerd met de boorddiagnose en wordt een foutmelding gegeven als zich problemen voordoen.
De OBD-norm werd in 1996 in de VS ingevoerd en is sinds 2001 ook in Europa verplicht voor voertuigfabrikanten als EOBD. Naast de harmonisatie van de voertuigdiagnostiek is de norm ook bedoeld om de controle van de emissies te waarborgen.
Hoe de Volkswagen OBD werkt
De boorddiagnose werd in de eerste plaats ontwikkeld om het uitlaatsysteem te controleren. In moderne voertuigen kan het echter worden gebruikt om alle huidige gegevens en controle-eenheden te bevragen. Sinds de eerste OBD-versie is ontwikkeld, is een 16-polige Volkswagen OBD-connector gespecificeerd. Hiermee kan het elektronische systeem worden gecontroleerd met een geschikt Volkswagen OBD-uitleesapparaat. Omdat de moderne regeleenheden in de voertuigen allemaal met elkaar zijn verbonden, kan met een Volkswagen OBD-scanner veel informatie en gegevens worden uitgelezen.
De belangrijkste informatie van de boorddiagnose is echter nog steeds de werking van de Lambada-sonde en de efficiëntie van de katalysator. Bovendien wordt de motor voortdurend gecontroleerd op ontstekingsfouten. Als het voertuig een uitlaatgasrecirculatie en een secundair luchtsysteem heeft, worden ook deze voortdurend gecontroleerd op een storingsvrije werking.
Indien in een van de besturingseenheden een fout optreedt of onjuiste gegevens worden gedetecteerd, wordt deze bij het eerste optreden in de debounceteller opgeslagen. Alleen als de fout in de volgende testcycli opnieuw optreedt, wordt een aantekening in het foutgeheugen gemaakt. Indien de desbetreffende fout niet binnen een bepaalde tijd opnieuw optreedt, wordt de vermelding in de debounce-teller gewist. Afhankelijk van de opgetreden fout wordt ook het waarschuwingslampje op het dashboard geactiveerd.
Naast de verplichte inspectie van het uitlaatsysteem kan de Volkswagen OBD-scanner ook worden gebruikt voor de diagnose van andere voertuigonderdelen. Aangezien er een verbinding is tussen alle ecu’s, is alle informatie van deze ecu’s ook toegankelijk voor de diagnose van een voertuig. Onder andere kunnen de waarden van alle sensoren worden uitgelezen, kan een individuele diagnose van de componenten worden gebruikt en kan een volledige systeemdiagnose worden uitgevoerd.
De Volkswagen OBD-foutcodes
Sinds de eerste OBD-norm van kracht werd, zijn de foutcodes gedefinieerd in de DTC (Data Trouble Code). Elke foutcode bestaat uit vijf cijfers en beschrijft de opgetreden fout en de exacte component die verantwoordelijk is voor de fout. Sinds het ontstaan van de DTC hebben autofabrikanten de mogelijkheid om hun eigen foutcodes te gebruiken. De foutcodes kunnen als volgt worden onderverdeeld:
De eerste letter van de Data Trouble Code staat voor:
- P – Powertrain – Drive train
- C – Chassis – Chassis
- B – Body – Body
- U – User Network – Communication Networks
Dit wordt gevolgd door een code die aangeeft of het om een algemene fout (0) of een fabrikantspecifieke fout (1) gaat.
Het derde cijfer wordt in de DTC gebruikt om subfamilies voor het eerste cijfer van de code te specificeren. Hiervoor kunnen letters of cijfers worden gebruikt. Hier zijn enkele voorbeelden:
- 0, 1, 2 – Regeling lucht- of brandstofdosering
- 3 – Ontstekingssysteem
- 4 – Emissiebeheersing
- 5 – Motorloopregeling
- 6 – Boordcomputer
- 7, 8, 9, – Versnellingsbakbediening
- A, B, C – Hybride aandrijving
Inmiddels zijn er meer dan 11.000 foutcodes gedefinieerd in de DTC. In Europa worden hiervoor de normen SAE, J2012 en ISO 15031-6 gebruikt. De definitie van de afzonderlijke foutcodes is zeer belangrijk, omdat dit garandeert dat de foutmeldingen met een Volkswagen OBD-scanner kunnen worden uitgelezen.
De Volkswagen OBD en de verschillende uitleesmodi
Sinds de eerste OBD werd ontwikkeld, konden verschillende modi worden gebruikt om gegevens te lezen en te manipuleren met een Volkswagen OBD scanner. Afhankelijk van het bouwjaar van het voertuig is het mogelijk dat bepaalde opties niet worden gebruikt. Jongere voertuigen ondersteunen echter eerder alle modi.
Modus 1
De eerste modus van de Volkswagen OBD biedt de mogelijkheid om de waarden van enkele sensoren uit te lezen. Deze omvatten onder andere:
In elk voertuig worden de gegevens van de sensoren geïdentificeerd met een PID (Parameter Identifier). Bij het uitlezen met een Volkswagen OBD scanner kunnen de gegevens dus altijd aan de juiste sensoren worden toegewezen. De PID zijn gestandaardiseerd en bieden de mogelijkheid om de voertuigwaarden met een Volkswagen OBD scanner uit te lezen en te gebruiken voor diagnose.
Modus 2
Wanneer in een voertuig een foutmelding wordt geregistreerd, worden ook alle andere gegevens van de regeleenheid opgeslagen. Deze gegevens kunnen worden gebruikt in de
foutdiagnose. Er wordt een nauwkeurige momentopname van de sensorgegevens gemaakt op het moment dat de fout of het probleem voor het eerst werd geregistreerd. Dit biedt de mogelijkheid om de bron van de fout te achterhalen.
Modus 3
Deze modus is ontwikkeld om de werkelijke foutcodes te kunnen uitlezen. Aangezien ze meestal gestandaardiseerd zijn, kunnen ze met elke OBD-scanner van Volkswagen worden geïnterpreteerd . Aangezien er echter ook enkele foutcodes zijn die door de voertuigfabrikanten zijn gedefinieerd, moet bij de keuze van de Volkswagen OBD-scanner worden gelet op het exacte voertuigtype. De foutcodes kunnen in principe in vier verschillende groepen worden onderverdeeld:
– P0xxx: foutmelding voor aandrijfsysteem
– C0xxx: foutmelding voor chassisonderdelen
– B0xxx: Foutmelding voor de body
– U0xxx: foutmelding in de communicatienetwerken
Modus 4
Deze modus kan worden gebruikt om de fouten van de verschillende besturingseenheden te wissen. Zodra de relevante foutcodes zijn gewist, moet ook het motorcontrolelampje worden uitgeschakeld. U moet echter weten dat als
foutcodes van problemen zijn gewist, maar nog niet zijn verholpen, de OBD onmiddellijk weer een nieuwe foutcode genereert, die ook verantwoordelijk kan zijn voor het activeren van het motorstoringslampje.
Modus 5
Deze modus is bedoeld om alle informatie van de boorddiagnose uit te lezen. Deze modus is alleen beschikbaar in voertuigen zonder CAN-bus en biedt de mogelijkheid om alle opgeslagen gegevens van de voertuigelektronica te downloaden.
Modus 6
Deze modus heeft dezelfde functies als modus 5, maar is bedoeld voor voertuigen met CAN-bus.
Modus 7
Deze modus werd ontwikkeld om de gegevens van het debounce-geheugen te kunnen uitlezen. Met de juiste Volkswagen OBD-scanner kunnen storingen worden uitgelezen die slechts eenmaal optreden en bij volgende testcycli niet meer kunnen worden opgespoord. Deze modus kan worden gebruikt wanneer een voertuig na reparatie moet worden gecontroleerd.
Modus 8
Deze modus wordt gebruikt voor de uitvoer van de resultaten van OBD op andere systemen. Deze modus wordt zelden gebruikt in voertuigen van Europese makelij.
Modus 9
Deze modus werd ontwikkeld om de voertuigspecifieke gegevens te kunnen opvragen met een Volkswagen OBD scanner. Hier is bijvoorbeeld het
Voertuigidentificatienummer en de fabrikantafhankelijke kalibratiewaarden opgeslagen.
Modus 10
Deze modus werd ontwikkeld om permanente foutmeldingen uit te lezen met een Volkswagen OBD scanner. Permanente foutcodes kunnen in de andere modus niet worden gewist als de bron van de fout niet is weggenomen. Het OBD laat deze fouten alleen wissen als de fout niet meer kon worden opgespoord in een bepaald aantal testcycli.
Waar zit de OBD diagnostische connector?
Volgens de OBD-norm moet de OBD-diagnoseconnector zich in het passagierscompartiment en binnen 1 m van de bestuurdersstoel bevinden. Volkswagen gebruikt altijd de kleur roze voor de OBD diagnose stekker. Het bevindt zich meestal tussen het stuur en het bestuurdersportier, in de onderste helft van het dashboard. Dit zorgt ervoor dat de Volkswagen OBD-scanner snel kan worden aangesloten om een efficiënte en snelle diagnose te garanderen.